Dlaczego mowa pogrzebowa jest istotna?
26 lutego 2020
Mowa pogrzebowa kojarzona jest zwykle z ceremoniałem świeckim, jednak coraz częściej spotykana jest również w przypadku pochówków religijnych. W ostatnich latach nabrała szczególnego znaczenia, stając się niemal obowiązkowym elementem pogrzebu. Do jej wygłoszenia wymagana jest odpowiednie przygotowanie, nie tylko w zakresie stylu wypowiedzi, ale przede wszystkim jej wartości merytorycznej i emocjonalnej.
Mowa na pogrzebie może pełnić różne funkcje, w zależności od charakteru ceremonii. W jednym przypadku będzie podsumowaniem życia zmarłego, podkreśleniem jego zasług, pozytywnych cech czy osiągnięć, w innym z kolei może stanowić emocjonalne wystąpienie, będące pożegnaniem najbliższego członka rodziny. Wówczas mowa pogrzebowa nabiera szczególnego znaczenia, a wygłosić ją powinna osoba bezpośrednio związana ze zmarłym.
Mowa pożegnalna na pogrzebie świeckim
Jak wspomnieliśmy, mowa pożegnalna na pogrzebie świeckim, jest obowiązkowym jego elementem. Wygłasza ją zwykle mistrz ceremonii, prowadzący uroczystość. Aby prawidłowo ją przygotować, niezbędna jest ścisła współpraca z najbliższymi członkami rodziny zmarłego, umożliwiająca autorowi mowy uzyskanie niezbędnych informacji, które warto przekazać uczestnikom ceremonii. Potrzebne są zarówno szczegóły dotyczące prywatnego życia zmarłego, jak i fakty związane z jego działalnością zawodową i społeczną.
Podczas pogrzebu humanistycznego mowa może być także wygłoszona przez członków najbliższej rodziny. Jest wówczas formą osobistego pożegnania ze zmarłym, nacechowaną osobistymi emocjami, w przeciwieństwie do przemówienia w wykonaniu mistrza ceremonii. Obie formy są często spotykane, a wybór konkretnej zależy jedynie od oczekiwań organizatorów pogrzebu. Nierzadko wygłaszana jest również mowa pogrzebowa w imieniu zmarłego, który napisał za życia jej treść. W takim przypadku odczytywany jest jedynie list, adresowany do najbliższych i osób uczestniczących w uroczystości.
Jak napisać mowę pogrzebową?
Z problemem, jak napisaćmowę pogrzebową, borykająsię przede wszystkim członkowie rodziny, którzy podjęli się tegozadania. Niezbędne jest, mimo ogromnych emocji towarzyszącychprzygotowaniom do pogrzebu, zgromadzenie podstawowych faktówdotyczących zmarłego. Liczą się nie tylko daty czy konkretnewydarzenia, ale także ciekawostki, które ukształtowały postawęczy cechy charakteru osoby zmarłej. Jeśli wygłoszeniem mowyzajmuje się członek najbliższej rodziny, wówczas stosuje sięzwykle formę bezpośrednią, zwracając się do osoby zmarłej np.„ty byłeś” czy „pozostaniesz w pamięci”.
Inaczej wygląda konstrukcja mowypogrzebowej, gdywygłasza ją ksiądz, mistrz ceremonii lub inna osoba. Wówczastreść przemówienia kształtowana jest w oparciu o dane przekazaneprzez rodzinę, a forma wypowiedzi, dostosowywana jest do oczekiwańnajbliższych. Często używa się stwierdzeń, nawiązując dopoprzedniego przykładu, „on był” oraz „pozostanie w naszejpamięci”. Warto pamiętać, aby sposób prezentacji mowy uzgodnićszczegółowo z osobą, która ją przygotowuje. Istotny jest bowiemnie tyle sposób wypowiedzi, co zawartość merytoryczna. Koniecznajest więc weryfikacja zawartych w przemówieniu informacji, a takżeich korekta.
Mowapogrzebowa towyjątkowa formapożegnania zmarłego, opisującajego życie, dokonania i cechy charakteru. Niegdyś wykorzystywanabyła jedynie na uroczystościach o charakterze państwowym oraz napogrzebach świeckich. Dziś znajduje swoje miejsce w tradycjipogrzebowej również w obrządku religijnym. Aby była wartościowymi emocjonalnym przekazem, konieczne jest jej rzetelne opracowanie, woparciu o fakty i informacje zebraneprzez najbliższych członków rodziny.
